Mr. Connor

Mr. Connor 

Vóór mijn afspraak op Harlaw Academy, mijn oude middelbare school, krijg ik berichten vanuit alle hoeken van Schotland. Bijna al mijn Schotse vrienden zijn middels verhuisd naar andere steden en ik begrijp wel waarom. Aberdeen is grimmig geworden. Het regent hier 75% van de tijd, het stikt van de daklozen en er is gewoon niet zo heel veel te doen… 
De berichten luiden als volgt: “Tim, tell Mr.Connor I said hi!” “Send Mr.Connor my love!” “Ask if anyone has beat him at badminton yet!” In mijn ogen zegt dit heel veel. Ex-leerlingen van Mr.Connor nemen even de tijd om hem het beste te wensen. Hoe tof is dat?!

Nu klinkt het beeld misschien heel idealistisch wat ik probeer te schetsen, maar het is gewoon een feit; of je nu wel of geen hekel had aan school, iedereen kan zich nog wel die ene docent herinneren. Die ene man of vrouw die altijd vol enthousiasme voor de klas stond. Die altijd dolde over het feit dat NAC in het weekend weer verloren had. Die altijd door had als je niet zo lekker in je vel zat. Die als ‘één van ons’ voelde. Zo kan ik wel even doorgaan...

Voor mij waren dat twee docenten: Mr. Bolwerk (Dongemond, Made) en Mr. Connor (Harlaw Academy, Aberdeen). Waarom? Heel makkelijk. Zij hadden alles voor ‘ons’ over. Humor werd afgewisseld met intieme gesprekken. Controversiële situaties werden aangepakt en besproken. De leerlingen kregen ruimte voor eigen inbreng. Zij steunde ons waar nodig. Ik wilde deze docenten bewijzen dat ik het kon. 

Harlaw Academy

Na een stevig ontbijt (poached eggs and toast), vertrek ik richting Harlaw. Eenmaal aangekomen op bestemming neem ik buiten even de tijd om erover na te denken wat ik daar eigenlijk doe. Plotseling word ik gespannen en het begint weer te regenen cats and dogs. Tijd om naar binnen te gaan. 
Ik word verwelkomd op het kantoor van de directeur, David Innes. Er ligt overal crème tapijt, de muren zijn zalm oranje en de school prijzenkast is niet eens voor de helft vol. Overigens heb ik nog steeds een appeltje te schillen met deze man. Hij was vroeger mijn voetbal coach bij Aberdeen en hij liet mij regelmatig op de ijskoude bank zitten. Snel door dus...
Beneden zit Mr. Connor te wachten en ik zie hem gelijk op een afstand glunderen. Hij pakt mij stevig vast, alsof ik nu echt one of the guys ben en wij beginnen met de tour. Er is genoeg tijd om te sparren over onderwijs, want het gebouw is niks veranderd in 12 jaar tijd. 


Feiten op een rij

•    Schooltijden: 08:15-15:15. 6 lessen van 55 minuten. Iedere dag hetzelfde.
•    de leerlingen starten de dag met de mentor. Die doet presentie/absentie. 
•    Leerlingen dragen allemaal dezelfde uniform. (Paars/zwart/bloes/stropdas)
•    Telefoons zijn verboden. Dit i.v.m ‘live’ video’s op Facebook & Instagram.
•    Kinderen kunnen awards* winnen aan het eind van het schooljaar. Dit staat vervolgens ook op je diploma. 
•    De school heeft een ‘head boy & head girl’. Dat zijn de tussenpersonen voor de docenten en voor de leerlingen.
•    De school kent geen surveillanten. Dat doen de eindexamen leerlingen en die worden prefects genoemd. Ook dit staat op je diploma. (En JA de prefects mogen ook strafwerk uitdelen!!) 
•    Kinderen eten warm in de middag. Harlaw heeft een hele goede keuken. 
•    Differentiatie: is niet meer zoals het was toen ik daar op school zat. Schots onderwijs is terug naar de algemene niveaus die wij ook in Nederland hanteren. Mr. Connor noemt het een ‘safety net’ – oftewel een veilige keus. Binnen de algemene niveaus in Schotland is er wel een ladder. Je kan het vergelijken met VMBO B/K/KGT. 
Dit is voor mij een gevoelig onderwerp. Toen ik op Harlaw zat ging je naar het vak van jouw niveau. Ik zat dus op VMBO wiskunde, maar VWO LO. HAVO Engels, maar VWO aardrijkskunde. Zo kon je per vak promoveren en degraderen.
Dit was voor zowel de docent als de leerling een fantastisch systeem. Shit

Niet boos, maar teleurgesteld 

Mr. Connor en ik verlaten samen het gebouw, want hij wilt nog even richting de Starbucks om over het leven te praten. Lichtelijk teleurgesteld over het nieuwe Schots systeem begin ik maar over Summer Sports Week*. Hij kijkt trots op het moment dat ik hem de site laat zien. ‘That’s more like it Tim. Teaching English must bore a sportsman like you’, aldus the one and only Mr. Connor. 



*bij awards moet je denken aan ‘beste leerling van wiskunde’ – niet alleen op cijfers gebaseerd maar ook bijv. op behaalde winst. Mijn favoriete award was ‘perfect attendance’ oftewel nooit ziek of te laat. Dit stond mooi op je cijferlijst.
*voor de mensen die mij niet zo goed kennen; www.summersportsweek.nl. Mijn site, mijn blog – reclame maken mag ;)