The backpackers life en de hostels die daar bij komen kijken, bevallen mij tot nu toe fantastisch. De mensen die ik ontmoet in de hostels zijn zo divers en de meeste hebben ook boeiende
verhalen te vertellen. Daar ga ik meestal voor zitten, maar ik heb in de afgelopen maand geleerd dat je daar niet altijd even veel tijd en energie voor hebt. Dat klinkt een beetje negatief, maar
het zijn vaak split-second ontmoetingen die je meemaakt. Je spreekt iemand vaak 5 minuten en vervolgens zie je die persoon de rest van je leven nooit meer.
Bijna alle nieuwe hostel ontmoetingen gaan op dezelfde manier: ‘Hi man. What’s your name? Where have you been? Where are you going? Are you just travelling or are you here for something
else…?’ In het begin waren mijn reacties zeer uitbundig en enthousiast. Nu bouw ik het allemaal wat rustiger op. Je kunt het vergelijken met iemand die je in de Jumbo spreekt. Je
vraagt een voorbijlopende kennis ‘alles goed?’ Je verwacht eigenlijk een simpel antwoord terug; 'ja zeker! met jou dan…?' Vervolgens loop je door. Zo heel af en toe krijg je
als reactie; ‘neeeee, de laatste tijd zit het allemaal niet mee.’ Op het moment dat je deze reactie krijgt, kan je niet doorlopen – je moet doorvragen. Ineens duurt het 45 minuten om een
courgette en een tros bananen te kopen.
Het is echt een sport, want bij de eerste handshake of blik moet je al bepalen of het wat gaat worden tussen jou en je nieuwe kennis. Zo heb ik al iemand ontmoet die mij van life after
death wilde overtuigen. Die had mijn opa s ‘ochtends bij het ontbijt gesproken claimde hij. In Londen leerde ik een man kennen uit Mexico die net al zijn geld in het casino had vergokt.
In Helsinki ontmoette ik een cameraman die net de bruiloft van een profvoetballer had opgenomen. Bluff? Hij liet gelijk de beelden zien en alle voetballers zaten goed in de olie kan ik je
vertellen. In IJsland heb ik een Duitser ontmoet die vertelde dat zij voor de 5e keer het eiland was rond gefietst ( 1339 km per keer). In Denemarken was er een gozer die beweerde dat hij ‘pool’
professional was. Dat moet je vooral tegen mij zeggen. Eindstand Bjorn vs. Tim; 11-1. Bjorn had het in de gaten dat ik door zou gaan totdat ik een potje zou winnen en stootte ‘per ongeluk’ de
zwarte bal erin.
Zo gaat dat dus elke keer weer in een nieuw hostel. Nieuwe ontmoetingen. Nieuwe verhalen. Nieuwe gekke situaties. Nieuwe inspiratie. Het is behoorlijk verslavend.
Toch wil ik even stil staan bij één ontmoeting in het bijzonder en dat was in IJsland. Daar sliep ik naast een meneer uit Ohio, Amerika. Daar had ik van de kick-off een behoorlijke click
mee. S’ ochtends had ik aan hem gevraagd of hij het onderste bed wilde zodat hij niet telkens het trapje op en af moest. Hij reageerde met; ‘I’m not that old you cheeky little
shit!’ Haha Heer-lijk! Deze gentleman heette John en John was 86 jaar oud. Zes en tachtig hè. Wat een held. Zo vertelde John dat hij al in 47 landen was geweest. Nou klinkt 47
niet zoveel, maar ga zelf eens na hoeveel landen jij bezocht hebt. Ik ben nog best tevreden met mijn 25 landen, but I have a long way to go to match this living legend. John heeft mij
zoveel wijze lessen mee gegeven die ik niet zomaar ga vergeten.
Ik heb altijd iets met oudere mensen. Ik vind dat wij daar veel meer van kunnen leren dan dat wij denken, vooral in deze snelle tijden. Vroeger ging ik iedere zondagavond bij ‘ons’ oma
‘Boer Zoekt Vrouw’ kijken. Ik kan me niet herinneren dat ik een aflevering gemist heb. Mijn voetbalmaatjes verklaarde mij voor gek, maar die avonden bij Oma waren veel meer dan alleen maar kijken
hoe het met Boer Jos ging. Oma en ik pakte samen een borreltje en sparde over vroeger en de veranderingen van nu. Wij sparde over mijn relatie. Wij sparde over het leven. Die momenten met
haar waren voor mij heel speciaal.
Nu doe ik dit met een meneer uit Terheijden, Jack Voogt. John uit Ohio deed mij denken aan Jack. Altijd zo positief en optimistisch. Altijd alles doen met liefde en plezier. Dat is wel mijn
streven in het leven.
Op naar de volgende ontmoetingen…
Reactie schrijven
Nynke (zondag, 08 oktober 2017 08:30)
Mooie mensen ontmoeten mooie mensen! Mooi blog weer Tim! Ben fan;)
Regien (zondag, 08 oktober 2017 08:57)
Wat prachtig om te lezen weer Tim. ���
Diana van Eck (zondag, 08 oktober 2017 09:47)
Wat heerlijk om zoveel mensen te ontmoeten Tim, zoals jij sommige mensen herinnerd, zullen ook zeker sommige mensen jou voor altijd blijven herinneren, een frisse jonge knul, met heel veel in zijn mars ��. Gezellig om je te volgen, veel succes travelling teacher�
Jack (zondag, 08 oktober 2017 21:41)
Ik ben heel erg benieuwd hoe de ontmoetingen in Zuid Afrika zuid vinden , en vooral de cultuur,dat lijkt me wel fascinerend lk ben erg benieuwd Nu je in Dubau bent maar de tijd goed benutten wand die is kort. Hopende dat je de reis zuld beleven zoals je het je voorstelde .Tim terheyden -Boeimeer 2- 0 , Het ga je goed . Jack -Dini
Nynke (zondag, 15 oktober 2017 20:56)
Lang lang geleden toen ik mijn eerste 'grote reis' alleen zonder ouders maakte jaja tienertour... onee eerst waten daar natuurlijk mijn softbaltripjes en niet te vergeten Blaimont- Ardennen met de Mavo;) maar op tienertour kwam ik in een youthhostel in Engeland deze bijzondere man tegen..Robert.. (kan geen foto uploaden, maar heb hem je geappt) samen met mijn mavo vriendinnetje (wat ze nog steeds is) hebben we heerlijke gesprekken gevoerd en mooie herinneringen gemaakt! Hij had ons ook zijn adres gegeven op een klein papiertje. Dat zat in mijn plakboek ernaast geplakt. Mooie momentjes en leuk om even aan terug te denken. Maak veel mooie nieuwe herinneringen en ik weet zeker dat je over 20 jaar ook terugdenkt aan je gave trip (natuurlijk niet te vergelijken met mijn tienertour of Ardennenkamp) alhoewel jij hebt afgelopen jaar ook mogen meemaken hoe we daar in de ardennen in the middle of niksie een klein festival neer hadden gezet!! Mooie momenten! Tot snel
Luuk (maandag, 23 oktober 2017 16:11)
Klinkt herkenbaar, toch een zeer mooi onderdeel van het reizen. Zeker die standaard zinnetjes.. herkenbaar haha... Het kan wel een verblijf ergens maken of breken, met een beetje nieuwsgierigheid hoor je de gekste verhalen, heb je de tofste avonden uit en/of leer je ontzettend veel. Vaak is alleen zijn ook wel eens lekker, dan is er op straat vast wat te doen of te zien. Gewoon genieten toch!