Compleet geïnspireerd door mijn maatje Tim Ovington bezocht ik op 30 november de international school of Stavanger. Ik ben super dankbaar voor zijn inspiratie om scholen in het buitenland te bezoeken. Wat een verrijking en wat een verbreding van mijn blikveld.
Ik werd heel hartelijk ontvangen door Sarah Osborn, die de hele dag voor me uittrok. Ze heeft me rondgeleid, voorgesteld aan allerlei leraren, die zeiden; “oh ja ik hoorde al dat je zou komen” en me voorzien van enorm veel informatie. Sarah is Engelse van geboorte en was heel geduldig en rustig, (als mijn Engels niet toereikend was bijvoorbeeld) Ik voelde hoe trots ze was op de school en ze was heel nieuwsgierig naar het systeem in Nederland. Ze heeft het idee dat educatie in Nederland een heel hoog niveau heeft. Sarah geeft zelf D&T en ondersteund de school als administrator. We hebben afgesproken dat ze een keer naar Nederland komt, voor de Dutch Design Week en we gaan onderzoeken of er leerlingen op cultuurreis naar Nederland kunnen komen.
Kinderen leren al heel jong om te gaan met digitale middelen. Vanaf 6 jaar (!) maken kinderen al kennis met teken- en ontwerpprogramma's. Hier zie je een 3D printer die gebruikt wordt bij de lessen D (design) & T (technologie). Zie je wat ze gemaakt hebben? Een hele stad die ze zelf ontworpen hebben. Dit zijn leerlingen van een jaar of 16. Indrukwekkend vind ik.
Dit is het muzieklokaal (Eva Korse eat your heart out!) Ongelooflijk ruim van opzet en heel goed gefaciliteerd, zie je al die instrumenten. En ik werd ook heel blij van de stoel opstelling in een halve kring. Als leerlingen 10 jaar oud zijn kiezen ze allemaal een instrument uit om te leren bespelen.
Hier zie je een van de leerlingen (12 jaar) sjouwen met haar uitgekozen instrument.
Dit is het theater van de school. Echt heel professioneel opgezet. Bij de bouw van de school moest er een keuze gemaakt worden……. Bouwen we een zwembad of een theater? Je ziet wat er gewonnen heeft….. Hier worden musicals en muziekstukken van de leerlingen gepresenteerd. Plaats voor ruim 300 mensen. Leerlingen mogen zelf kiezen of ze optreden of liever vormgeving doen (bijvoorbeeld affiches maken, die hangen allemaal aan de achterwand) of zich verdiepen in de techniek van het theater, licht geluid, changementen enz. De leerlingen oefenen ook in dit theater. Wat een gaaf gevoel moet ze dat geven. Mensen zijn ook zo trots op de talenten van hun leerlingen.
In deze Art Studio (bij ons in NL zou dat tekenlokaal heten) had ik een prachtige ontmoeting met een hele bevlogen docent. Ze had een klas van 9 leerlingen. Die ze twee a drie keer per week zag. De hele dag zag ik kinderen die aan hun leraar vroegen of ze nog eventjes langs mochten komen om iets af te maken of om ergens aan door te werken. Steeds kwam er heel rustig een leerling binnen die een half uurtje ging schilderen. Overal in de school zag je leerlingen samen of alleen aan een laptopje werken.
Wat ook opviel was de verscheidenheid aan aangeboden materiaal. Van verf tot soldeerbouten tot keramiek tot noem maar op. Dat zag je ook terug in de werken op de gang, heel veel mixed media werken.
Die trots vond ik ook terug in de gangen. Overal waar je loopt zie je werk van leerlingen en projecten die gepresenteerd worden. Hier zie je een foto’s expositie. Aan de muur hangen foto’s gedoneerd door professionele fotografen en op de tafels staan foto’s mooi ingelijst gemaakt door leerlingen. S Avonds zouden alle ouders naar school komen voor een veiling van alle werken. De opbrengst was voor vluchtelingen die in Noorwegen zijn geland. Mooi voorbeeld van community art.
Dat zie je ook in de boom in de hal, helemaal gemaakt in keramiek, ter ere van de stichters van de school. De school bestaat uit 3 afdelingen, primaire, middel en high school. Er zitten kinderen vanaf 3 jaar tot 18 jaar op school.
De drie afdelingen hebben een eigen vleugel in het gebouw, maar ze delen de faciliteiten als kantine, theater, sportvelden etc. O ja in de kantine eten kinderen en leraren lekker samen en dat zag er heel erg uit als een ECHTE gezonde kantine ;P
Weet je waar ik ook heel blij van word? Dit is een muur met werk uit de primair afdeling. Zie je wat ik bedoel? Allemaal heel verschillende werkjes, geen uitgeprinte kleurplaten of kopietjes van het werk van de juf, maar ruimte voor eigen ideeën, prachtig gemaakt en ook heel mooi gepresenteerd.
Ook van het dagritme werd ik heel blij; kinderen beginnen om half 9, hebben eerst een groepsactiviteit, kringgesprek, kiezen dan een studio, lunchen samen, na de lunch buiten spelen, ongeacht de weersomstandigheden. Ik zag een zandbak zo groot als een lokaal! Daarna een uurtje rust (slaapzakjes….) dan nog een gezamenlijke activiteit en dan klaar om ongeveer twee uur.
De kinderen van de primary afdeling boffen echt hoor. Er is een on-going hatchery project. Waarbij dit keer 10 kwartels worden uitgebroed. Kinderen mogen deze kuikens verzorgen en zelfs mee naar huis nemen! Op die manier leren kinderen al op heel jonge leeftijd verantwoordelijkheid te nemen en goed te zorgen voor elkaar.
In totaal zorgen leraren voor 4 klassen (de een wat voller dan de andere, maar maximaal 20 leerlingen per klas) die ze twee of drie keer per week les geven. Daarnaast hebben ze natuurlijk nakijk en voorbereidend werk te doen. Dat is dan een volledige baan. Bijna de helft van een volledige baan in het Nederlandse onderwijs dus. Ze kunnen zich niet voorstellen hoe Nederlandse leraren dat regime volhouden, wij ook niet ☺
Daarnaast is er geen indeling op “intelligentieniveau”, dus geen mavo/havo/vwo, Er komt wel een Nederlandse inspecteur langs en leerlingen die later doorstromen naar het Nederlandse onderwijs scoren heel goed op de cito ‘s en sluiten ook goed aan bij het vervolgonderwijs.
Leerlingen worden op leeftijd in een klas ingedeeld, ze kiezen hun eigen vakken en kiezen ook op welk niveau ze dat vak willen afsluiten. Ze kiezen zelf of ze voor dat vak examen willen doen of dat ze het alleen volgen. Ze werken veel groepsgewijs en kunnen niet blijven zitten. Leerlingen worden wel gestimuleerd om op een zo hoog mogelijk niveau te presteren en het best van zichzelf te laten zien.
Ps. na een paar dagen, realiseerde ik me dat ik de hele dag geen bel had gehoord.